Geçtiğimiz Perşembe günü Ak Partili Belediye Başkanlarının bir toplantısına tanık oldum. 15 Belediye Başkanı bu dönem her ay bir bölgede toplanarak durum değerlendirmesi yapıyorlar. Toplantıya İl Belediye Başkanı, ilçe ve kasaba Belediye Başkanları iştirak ediyorlar. Geçen ay toplu halde benimde bulunduğum Başkanlar Ankara’da Milletvekillerimizi tebrik ve Ak Parti gurup Başkan vekili İlknur İnceöz Hanımefendinin yeniden gurup Başkanı seçilmesi sonrasında hayırlı olsun’a gitmişlerdi.
Geçmiş dönemler Mahalli idareler ve Belediyeler birliği toplantısı dışında böyle bir beraberlik görülmezken bu dönem uyum içinde bir beraberlik ortaya koymaları kendileri açısından mükemmel. En azından mahalli sorunlarını Ankara’ya toplu götürmeleri daha rahat hizmet almaları demektir. Hele birde iktidar mensubu olmaları bunu daha kolaylaştırıyor.
Güzelyurt İlçemizde yapılan toplantı Belediye Başkanı Ünal Demircioğlu ev sahipliğinde gerçekleştirildi. Toplantının yemek bölümüne ve kısa çay sohbetine katılarak özel görüşme olduğu için biz ayrılmak durumunda kaldık.
Toplantıya Aksaray Belediye Başkanı Haluk Şahin Yazgı, Eskil Belediye Başkanı Niyazi Alçay, Gülağaç Belediye Başkanı Faruk Teymen, Ağaçören Belediye Başkanı Tuncay Atak, Sarıyahşi Belediye Başkanı Fatih Uysal katıldılar. Kasabalardan da Demirci Belediye Başkanı Hüseyin Us, Gülpınar Belediye Başkanı Mustafa Baymışlıoğlu, Topakkaya Belediye Başkanı Yılmaz Akbulut, Yeşilova Belediye Başkanı Adnan Bayraktar, Yenikent Belediye Başkanı Mehmet Akdere, Sultanhanı Belediye Başkanı Fahri Solak, Sağlık Belediye Başkanı Mustafa Kepir ve Helvadere Belediye Başkanı Hüseyin Akyol katıldılar. Eşmekaya Belediye Başkanı Tayfur Başkan babasını umreye uğurlaması nedeniyle katılmadı.
Bu beraberlikten maksat tek vücut ve tek yumruk olmak. Belediyelerin sorun ve ihtiyaçlarını Ankara’ya birlikte iletmek. Hatta Belediyeler ile ilgili değişmesi gereken yasalar varsa bunu yine Ankara’ya iletmek. Hakikaten bu birlik ve beraberliği takdir etmemek mümkün değil. Çünkü bu beraberlikler ve Belediyeler arasındaki dayanışma ve işbirliği daha iyi hizmetler demektir. Ben duygusunu bir tarafa atarak aralarında bir temsilci seçip her ay bir yerde toplantılar yaparak sorunları masaya yatırmak iyiye delalettir.
Bu birlik ve beraberlik aklıma gelince bazı şeylerde aklıma geldi. Birlik ve beraberlik olmasaydı kim bilir şu an nerelerde olurduk? Neden diyeceksiniz. İlk çağlara gidelim. İnsanlar ağaç oyuklarında yaşıyorlardı. İnsanlar bir araya gelmeseydi kültürel etkileşimler olmasaydı kim bilir biz şu an belki de daha bilgisayarı bile icat edemezdik. Bırakın bilgisayarı ticaret, ekonomi, diplomasi ve hayatımızın her alanına etki ederdi.
Atalarımız bakın birliğe birkaç atasözü söylemişler: ’Bir elin nesi var iki elin sesi var’’, ‘’Birlikten kuvvet doğar’’ gibi pek çok atasözümüz vardır. Ama biz maalesef bu son zamanlarda birlik ve beraberliğimizi yitiriyoruz.
İnsanlar bir arada yaşamak zorundadırlar. Bu zorunluluk bir dayanışmayı, yardımlaşmayı gerekli kılar. Nasıl ki tek taşla duvar yapılamazsa, insanlar da tek başlarına tüm işlerinin üstesinden gelemezler. Dolayısıyla diğer insanlarla ilişki kurmak, iş bölümü yapmak, iş birliğine geçmek durumundadır.
Komşu komşunun külüne muhtaç misali, hayat şartları insanları bir arada yaşamaya zorunlu kılmıştır. Bir arada yaşama sosyal hayatı, sosyal hayat da karşılıklı olarak yardımlaşmayı beraberinde getirmiştir. Dolayısıyla insan her meselesini tek başına halledemez olmuş, yakınındakine başvurmak zorunda kalmıştır. Bu bakımdan komşular birbirlerine en küçük şey için bile muhtaçtırlar. Çünkü en önemsiz şeyin yokluğu, büyük bir işin aksamasına yol açabilir. Dolayısı ile başkanların bu beraberliğini takdir ettim.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.