İşte örnek bir öğretmen

23 Ekim 2011 tarihinde meydana gelen ve yüzlerce kişinin hayatını kaybettiği Van depreminin tanıklarından birisi olan 25 yaşındaki Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni Halil Öztemel, memleketinde öğretmenliğe devam ediyor. O gün birlikte kahve içmeye gittiği yerde iki arkadaşıyla birlikte çok sayıda meslektaşını kaybeden, 15 saat göçük altında kaldığı için iki bacağı alınmak zorunda kalan Öztemel, malulen emeklilik hakkı olmasına rağmen emekliği değil, öğretmenliği seçerek mesleğine döndü. Protezleri takılana kadar tekerlekli sandalyede öğrencilerine ders anlatan Halil Öğretmenin, “Bir şeyler eksik olabilir ama yeniden doğdum” diyerek hayata tutunması herkesi duygulandırıyor.

 

 

2003’de Konya'nın Kadınhanı ilçesinde bulunan Ülkü İlkokulu'ndan mezun olduğunu anlatan Halil öğretmen, “Liseyi İstanbul'da okudum ve ardından devlet memurluğuna atandım fakat eğitim fakültesini kazanınca öğretmenliğin bana daha yakın olduğunu düşündüm. Eğitim Fakültesini kazandım ve 2011 yılında okulu bitirdikten sonra Eylül’de Van Erciş Karakoyunlu Lisesi'nde öğretmenliğe başladım. Her şey güzel başladı, sevdiğim meslekti öğretmenlik. Ta ki 23 Ekim’e kadar. Yaşanan olaydan sonra 1 yıl hastane süreci devam etti. Ardından Milli Eğitim Bakanı ile hocalarımız ve ailemin desteğiyle görevime yeniden başladım. Şimdi de mezun olduğum okula Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmeni olarak geri döndüm. Burada benim dersime giren hocalarımla mesai arkadaşı oldum. Bu büyük bir mutluluk. Çocukların cıvıltısı sıkıntılarınızı unutturuyor. Öğrencilee birşeyler öğretmek, bir sorumluluğunuz olması ve onların da gelecekte benim gibi bir yerlerde görev yapacağını bilmek mutlu ediyor” dedi.

 

 

"23 Ekim’de hiç kimse ne olacağını bilmiyordu" diyerek sözlerini sürdüren Halil öğretmen, “O gün eğitim seminerlerimiz vardı. Sabah evden çıktık, bekar olduğumuz için kahvaltı yapmadan evden ayrıldık. Diğer arkadaşlarım da benim gibi gelmiş. O gün seminerin ilk seansı 9’da başlayıp 11’de bitiyor, ikinci seans da 13.00'de başlıyordu. 11’deki seanstan sonra diğerinin iptal olduğunu söylediler. Biz de arkadaşlarla kahvaltı yapmaya gittik. Oradan da öğretmenlerin gittiği kafeye kahve içmeye gittik. Ben normalde eve gidip pazartesi günü için derse hazırlanacaktım ama arkadaşlarla fikrimizi değiştirdik oraya gittik. İlk defa oraya gitmiştim. Kahve içtik, sohbet ederken 10 saniye içerisinde hayat sekteye uğradı, kimileri için durdu. Allah’a şükür Ankara itfaiyesinin çalışmasıyla kurtuldum. Yaklaşık 15 saat kalmışım. Ardından hastane süreci ve şimdi göreve başladık çok şükür. Benimle birlikte 3 arkadaş kurtuldu, biri sonradan iç kanamadan vefat etti. Diğer arkadaşım sağlıklı, durumu iyi, geçenlerde düğününe gittik. Olay anında kurtulursak ben bacaklarımı kaybedebilirim diye söylemiştim. Hatta o anda arkadaşlarımızla konuşarak durumlarımızı anlatıyorduk. Ben onlara da bunu söyledim. Bunu önceden istemeyerek de olsa tahmin ettim yani. Ben yeniden doğdum ama eksikliklerle doğdum. Ailem destek oldu, mutluyum “şekline konuştu.

 

“ÖĞRETMENLİK YAPMADAN EMEKLİ OLMAK İSTEMEDİM”

 

Kendilerine malulen emeklilik hakkının tanındığını da anlatan Halil öğretmen, “Ben emekli olmayı istemedim. Hareket sınırım yok. Protezlerim de takılınca ayakta görev yapabileceğimi biliyorum. Emekli olmayı o yüzden hiç düşünmedim. Hatta bu durum bana yoğun bakımda söylendi, orada istemediğimi söyledim. Daha meslekte yeniyim, bu kadar bilgi birikimim var daha ne emeklisi dedim. Allah izin verirse sonuna kadar görevimi yapacağım” diye konuştu.

 

 

Şu anda tekerlekli sandalye kullanarak derslere giren Halil öğretmen, kendisine kısa sürede protez bacağın takılacağını söyledi. Milli Eğitim Bakanı'nın protez bacak takılması konusunda babasına gerekenin yapılacağını söylediğini vurgulayan Halil Öğretmen, “Biz daha iyi bir protez takılması için çabalıyoruz. Protezler için siparişler verildi, takılması için bekliyoruz. Şu anda tahtayı fazla kullanmayı tercih etmiyorum, kullanacağım da öğrencilerimden yardım alıyorum. Geliş gidişlerimde de ailem destek oluyor” dedi.

 

Okul müdürü Ramazan Dursun ise, "Biz Halil hocamla birlikte olmaktan mutluyuz. O acı olaydan sonra Halil hocamın anlattığı tüm sıkıntılar bize ulaştı. İki aydır hocamla birlikte çalışıyoruz. Benim belirteceğim tek şey oradan çıktıktan sonra birileri ellerini, kollarını ve ayaklarını kaybetti ama hayata tutundular. Hocamızın gözlerinin içi gülüyor. Biz kendisiyle çalışmaktan hem gururlu, hem de mutluyuz” derken, öğrenciler de Halil öğretmenlerini çok sevdiklerini söyledi.