İNSAN HAYVAN-I NÂTIKMIŞ

        Valla ben bundan bir şey anlamadım, bana birisi öküz, yâda yılan gibi bir cümle ile hitap etse çok sert tepki gösteririm. Hatta insanlar bazen ağız dalaşı yaptığında hayvan benzetmesi yaptığında, yâda köpek dediğinde mahkemeye veriyor.

       İnsanı hayvan kabul eden bu zihniyete derim ki, madem hayvansın ne işin var sokakta, git ahırda saman mı yersin, yoncamı yersin, küspemi yersin ne yersen ye sokakta ne işin var?

       Adama sorsalar nereden geldiğini, cevabı veririz ya işten, ya evden yâda herhangi bir meşguliyetten geldiğimizi söyleriz. Kimse kendisinin ahırdan küspe yiyip geldiğini söylemez. Kurbağaya sorsalar nereden geliyorsun diye gölden der. Aslana sorsalar nereden geliyorsun diye ormanda bir canlı parçalayıp geldiğini söyler.

        Biz neyi parçalıyoruz, kâinatta canlı cansız ne varsa Allah bizim emrimize vermiş. Bize hizmet ediyorlar, insan olmasa hayvanların ne işi var. Bizim bilmediğimiz şekilde evcil olmayan hayvanlar bile insanlara hizmet ediyor. Yılanlar tarladaki fareleri toplayarak tarıma destek oluyor, tilkiler aynı şekilde. Peki bize hizmet eden hayvanlar alemi ile nasıl eş değerde oluruz?

      Hiçbir şey tesadüfen yaratılmamıştır, her şeyin rızkını Allah veriyor. Bütün canlılar düşünmeden, taşınmadan rızıkları onların önüne geliyor, onlarda önlerine gelen bu rızıktan yiyorlar. Bir aslanın yakaladığı avının nereden öleceğini ve neresini ısıracağını hangi kursa katılıp öğrendi? Ona bunu öğreten bir güç var, işte biz ona Allah diyoruz.

        Hayvanların yavruları doğar doğmaz hayat mücadelesi ile hayatına devam ediyor, hemen ayağa kalkıyor. Tabiatta hemen rızık peşine koşuyor, ona bir günde bunları annesi mi öğretti? Peki, insan öylemidir, yürümek ve hayatı öğrenmek için ona yıllar gerekli, çünkü bizim aklımız ve fikrimiz var. Hayvanlar ise bundan yoksun akıl ve fikirleri yoktur. Yavruya emek verip bir şey öğretemez.

       Cenabı Hak bir ayetinde der ki, “ ben insanları ve cinler ancak bana ibadet etsinler diye yarattım” diyor. Bizim yaratılışımızın bir gayesi var, hayvanların gayesi yoktur, onların gayesi farkına varmadan insanlara hizmettir. Eğer biz yaratılışımızı hayvanlar gibi anne ve babanın birleşmesi sonucu yaratıldığımızı düşünüyorsak, onlar gibi bir yaşama sahip olmamız lazımdı. Öyle ise neden çıplak gezmiyorsunuz, neden dağda ot, ahırda küspe yemiyorsunuz?

       İnsan Allah-ı tanımazsa, yaratana kul olmazsa kendisini kurbağaya da, yılana da, aslana da yâda ahırdaki ineğe de benzetir. İnsan düşüne yâda konuşan hayvanmış, ben bunu kabul etmiyorum.

       Bir adam berbere tıraş olmaya gelmiş, biliyorsunuz berberler çok konuşur. Berber konuşan hayvan gibiymiş, şuradan buradan derken tıraş ettiği adama demiş ki; “ hani Allah var mı? Olsa sokakta bunca perişan insan olmaz elinden tutar herkesin durumu iyi olur, çık dışarıya bak Allah-ı görüyormusun nerde bana da göstersene” demiş.

       Adam hiç seslenmeden tıraş olmaya devam etmiş. Tıraştan sonra dışarıya çıkarken birde ne görse, saçları uzun perişan bir adam gidiyormuş. Berbere demiş ki; “ bende ortada berber diye bir şey görmüyorum. Eğer berber olsa bu garibanlar uzun saçları ile dolaşmazlar” demiş.

        Berber durur mu hemen lafı kondurmuş; “ ben buradayım adam berberi göremiyorsa ben nereden göreyim” demiş.

       Adam berber dönerek; “ be adam sen Allah-ı görmek istemiyorsan ben nereden bileyim” demiş.

      Ey kendini konuşan hayvan olarak gören zavallılar siz Allah-ı görmek istemiyor da kendinizi konuşan hayvan sanıyorsanız ben ne yapayım. Kafanızı deve kuşu gibi kuma sokmayın bir kaldırın da şöyle dünyaya bir bakın. Bırakın hayvanlarla kendinizi kıyaslamayı kendinizdeki harika sanatlara bakın. Kendisini hayvan gibi beyinsiz sanan hayvanlar, tabi sözüm kendisini konuşan hayvan sananlara. Rabbim bu tür insanlara akıl fikir versin demekten başka ne diyebiliriz.