Özgecan’ın Ardından

Gencecik bir kız tecavüz edilerek ve ardından vahşice yakılarak katledildi. Türkiye şuanda bu olayı konuşuyor. Facebook

twitter gibi sosyal ağlarda herkes kan kusuyor. Herkesin canı yanıyor ama…

Bir hafta, bilemediniz bir ay sonra her olayda olduğu gibi maalesef Özgecan unutulacak…

Ben anlam veremiyorum

Bu kişilerin eş, anne, baba, kardeş, hala, teyze, amca, dayı ve çocukları ne olacak.. Bu utanç onların ömür boyu yakalarını

bırakmayacaktır.

Bir genç kız öldü ama yüz binlerce anne, baba, genç kız bu olaydan ciddi şekilde etkilenmiş durumda.

“Bir insana yapılan bir haksızlık bütün bir topluma yöneltilmiş bir tehdittir..” Bu olaydan gereken dersi çıkarıp, üzerimize

düşen görevi yerine getirmezsek, başka Özgecan’lar sırada demektir.

Toplumsal öfke, nefret, en ağır şekilde cezalandırma hepsi tamam.

Suçlular belli. Peki, bu olayda okul, toplum olarak bizler, akraba, komşular hiç mi mesul değiliz.. “Masum bir bebekten eli

kanlı bir katil yetiştiren bu düzen”in de sorgulanması gerek.. Belki biz hepimiz kendimizi sorgulamalıyız.

O genç o duruma gelene kadar okul, komşular, aile neden durumu fark etmedik ve önleyici bir tedbir almadık.

Bu insanların nasıl bir din, ahlak, ideoloji, siyasi düşünce, dünya görüşüne sahip olduklarına da bakmak gerek..

Bu olayların tekrar yaşanmaması için ders almamız gerek. Ders almak için de konuyu anlamak için analiz etmemiz gerekiyor..

Bir trajediden yola çıkarak öfkeli açıklamalarla vicdanımızı tatmin etmekten ibaret olmamalı tepkimiz..

Özgecan’ın başına gelenler, aklımızı başımıza almak, aynı acıların yaşanmaması anlamında hem bir ders, hem de baht

kaynağı olmalı. Bilge bir zat öyle der: “Benim katlanmak zorunda kaldığım güçlükler benden sonrakiler için baht kaynağı

olsun.”

Dilerim Özgecan’ın acısı diğer genç kızlar için umuda dönüşür. Başka aileler aynı acıyı yaşamaz.

Selametle..